محضر ماه | ||
رهبر انقلاب: « این همه توصیه به دعا برای حضرت ولی عصر (ارواحنا فداه) اینجا ثمرهاش روشن میشود. وقتی شما برای آن بزرگوار دعا میکنید، کشف کنید که ایشان هم شما را دعا میکنند. وقتی شما صلوات بر محمد و آل محمد میفرستید... بدانید آنها هم شما را دعا میکنند.»
از جمله مسایلی که ممکن است ذهن هر مسلمانی را به خود مشغول سازد این است که نظر اهل بیت عصمت و طهارت و خصوصاً وجود نازنین حضرت حجت بن الحسن (عج) دربارهی ما چیست؟ دیگر اینکه آیا آن بزرگواران به نسبت اعمال و رفتار ما نسبت به ما محبت دارند یا ملاک و معیار دیگری در کار است؟ اگر اینگونه باشد که شاید حضرت صاحب الزمان (عج) از خیلی از محبّینشان به خاطر اعمال ناپسند آنها متنفر باشند! در حالیکه مسلماً با توجه به مضامین روایی موجود و قطعی که از اهل بیت علیهم السلام به دست ما رسیده، آنها به شیعیان نظر لطف و محبت دارند، اما با چه معیاری؟ ثمرهی بحث این است که با دانستن معیار محبت ائمه و تلاش مضاعف در راه تحصیل آن، میتوانیم امیدوار باشیم که بیش از پیش مورد لطف و عنایت آن بزرگواران قرار خواهیم گرفت.
رهبر معظم انقلاب در ابتدای یکی از جلسات درس خارج فقه در اواخر سال گذشته روایت بسیار دلنشینی را بیان کردند و نکاتی مختصری نیز در ذیل آن مطرح نمودند که با مطالعه و عمل به آن قادر خواهیم بود، بیش از گذشته محبت اهل بیت علیهم السلام را درباره خویش خریداری نماییم إن شاء الله. متن روایت به همراه توضیحات معظم له:
فی الکافی، عن الحسن بن الجهم قال: قلت لابی الحسن (علیه السلام): لا تنسنی من الدعاء قال: و تعلم انی انساک؟! قال: فتفکرت فی نفسی و قلت: هو یدعو لشیعته و انا من شیعته، قلت: لا، لا تنسانی. قال: و کیف علمت بذلک؟ قلت: انی من شیعتک و انک تدعو لهم. قال: هل علمت بشیء غیر هذا؟ قلت: لا. قال: اذا اردت ان تعلم ما لک عندی فانظر الی ما لی عندک.(1)
حسن بن جهم میگوید: به حضرت موسی بن جعفر علیه السلام عرض کردم: ما را از دعا فراموش نفرمایید. فرمود: آیا فکر میکنی که تو را از دعا فراموش میکنم؟ آیا تصور تو اینست که من تو را دعا نمیکنم؟
با خودم فکر کردم که این بزرگوار برای شیعیانش دعا میکند، من هم که از شیعیانش هستم، پس برای من دعا میکند. لذا به حضرت عرض کردم: من فکر نمیکنم که شما ما را از دعا فراموش کنید.
رمود: از کجا فهمیدی که تو را از دعا فراموش نمیکنم؟ عرض کردم: من شیعهی شما هستم، شما هم برای شیعیانتان حتماً دعا میکنید، پس برای من هم دعا میکنید.
حضرت فرمود: آیا راه دیگری به نظرت میرسد که از آن کشف کنی من تو را دعا میکنم؟ گفتم: نه، راه دیگری به نظرم نمیرسد.
حضرت فرمود: هر وقت خواستی بفهمی که من دربارهی تو چگونه هستم، نگاه کن به وضع خودت، ببین من در دل تو چگونهام. به دل خودت مراجعه کن! ببین وضع من در دل تو چگونه است؟ از آن کشف کن که وضع تو هم در دل من به همان کیفیت است. یعنی اگر تو به من محبت میورزی، بدان که من هم به تو محبت میورزم. اگر من را دعا میکنی، بدان که من هم تو را دعا میکنم.
این همه توصیه به دعا برای حضرت ولی عصر (ارواحنا فداه) اینجا ثمرهاش روشن میشود. وقتی شما برای آن بزرگوار دعا میکنید، کشف کنید که ایشان هم شما را دعا میکنند. وقتی شما صلوات بر محمد و آل محمد میفرستید، که بهترین دعا برای این بزرگواران، همین طلب صلاة و رحمت و رضوان الهی برای آنهاست (2)، بدانید آنها هم شما را دعا میکنند.
در روایات دیگر در مورد دوستان است. همین که معروف است، میگویند "دل به راه دارد". اگر میخواهید بدانید دوستتان با شما چگونه است، ببینید شما با او چگونهاید. ارواح به هم متصلند. در مورد افراد عادی این معنا هست. لکن در مورد خصوص ائمه علیهم السلام خیلی واضح است. چون آنها قلبشان آیینه علم الهی است و در آن، همه آنچه در عالم وجود دارد، منعکس میشود. پس شما وقتی به او محبت میورزید، بدانید که او هم به شما محبت میورزد؛ یعنی این ارتباط، ارتباط متقابل است.
در صلوات مخصوص که مروی از حضرت حجت است، در عصر جمعه، چنین آمده است: اللهمّ أعطه فی نفسه و ذُریَّته و شیعَته و رعیَّته و خاصّته و عامّته و عدوّه و جمیع أهل الدنیا ما تَقَرَّ بِهِ عَینه و تسرّ به نفسه و بَلِّغه أفضل ما أمَّله فی الدنیا والآخرة. خدایا! به این بزرگوار، به ولیّ خودت، درباره خودش، درباره اولادش، درباره اصحابش، دربارهی شیعهاش، دربارهی دشمنانش، آنچه چشم او را روشن میکند، به او بده. این دعا از بهترین دعاهاست. اگر آن حضرت را دعا کنید، یقیناً آن بزرگوار هم شما را دعا خواهند کرد.(3)
پی نوشتها:
1- کتاب الشافی صفحه 656
- عبدالسلام (بن عبدالرحمن) بن نعیم میگوید: به امام صادق علیه السلام عرض کردم: من داخل کعبه شدم و دعایی به خاطرم نیامد جز صلوات بر محمد صلی الله علیه و آله و آل محمد. امام علیه السلام فرمود: آگاه باش! مانند تو در فضیلت و ثواب کسی از خانه خدا بیرون نیامده است! ( ثواب الاعمال و عقاب الاعمال، ص 345؛ کافی،ج 2،ص 494)
3- روایت فوق در ابتدای یکی از جسات درس خارج فقه معظم له در تاریخ 1/12/89 بیان گردید.
متن کامل این مقاله در سایت برهان http://www.borhan.ir/ موجود است.
[ دوشنبه 90/9/21 ] [ 11:17 صبح ] [ علی تبریزی ]
[ نظرات () ]
|
||
[ فالب وبلاگ : وبلاگ اسکین ] [ Weblog Themes By : weblog skin ] |